Hababam Sınıfı Müzesi İstanbul

5te kapanıyor restaurant kısmı çok uygun ve lezzetli öğretmenlere ayrıca indirim var

Oynadığı karakterlerle önemli çıkış yakalayan Kemal Sunal, Türk sinema tarihine damga vuran oyunculardandır. Tiyatro ile sanat hayatına başlayan sanatçı, Ertem Eğilmez'in kendisini fark etmesiyle sinema filmlerine yönelmiştir. İlk amatör tiyatro oyunu, Vefa Lisesinde okurken rol aldığı "Zoraki Tabip"tir. Kenterler, Ulvi Araz, Ayfer Feray ve son olarak Devekuşu Kabare Tiyatrosu'nda profesyonel olarak rol aldıktan sonra Ertem Eğilmez'in kendisini fark etmesiyle, 1972 yılında Tatlı Dillim filminde rol alarak sinemaya ilk adımını atmıştır. Filmlerinde oynadığı "iyi, saf adam" rolleriyle beğeni kazanmıştır. Sanatçı, komedi filmleri ağırlıkta olsa da, dram türündeki filmlerde de rol almıştır. Oynadığı filmlerdeki karakterlerin genel özelliği haksızlıkların karşısında duran, iyiliği ve saflığı yüzünden başına sürekli iş açılan, zekâsıyla kötülerle mücadele eden ve insanlara doğru yolu gösteren, daima "gülen" adamdır. Kendisini "çok az konuşan, çok soğuk bir adamım"[2] diyerek tanımlayan Kemal Sunal'ın sinema izleyicileri tarafından benimsenmesi ve sevilmesinin en büyük sebeplerinden birisi, filmlerin çekildiği dönemlerde yaşanan sosyolojik-sosyoekonomik ve siyasi gelişmelerin filmlerinde yer almasıdır. Zamlar, insanları dolandıran kişiler, geçim sıkıntısı, işsizlik, göç ve töre gibi konuların sinemasında işlenmiş olması, filmlerine birçok anlam daha kazandırmaktadır. Bunlar, güldürü içerisinde sosyal mesajlar vermek ve bazı konuları mizahi dille eleştirmektir. Sanatçı, güldürü filmlerinin yanı sıra dram filmlerinde yer almış, ancak oynadığı tüm filmlerde "halkın içinden", "içimizden biri" imajını hiçbir zaman bozmamıştır. Aynı zamanda Kemal Sunal, öğretmenden bekçiye, kapıcılıktan çöpçüye kadar birçok karakteri oynayarak beğeni kazanmıştır. Yüksek lisansını "TV ve sinemada Kemal Sunal güldürüsü" isimli tezi ile yapmıştır. 82 filmde rol almış sanatçının son filmi 1999 yılında vizyona giren Propaganda'dır. 3 Temmuz 2000 tarihinde, Balalayka isimli filmin çekimleri için bindiği uçakta, kalp krizi geçirerek ölmüştür. Sanatçı, "gülen adam" lakabıyla anılmaktadır. Devamı Wikipedia'da

Yetkili kimse zerre allah korkusu yok. Bu kadar muhteşem bir bina ancak bu kadar niteliksiz ve art niyetli yönetilebilirdi. Koca köşkten sadece 1 odayı müze olarak ayırmışlar orada da lisenin birinden ayırdıkları sıralar ve hababam sınıfı oyuncularının suratına zerre benzemeyen plastiklerin vitrin mankenlerine oturtulmuş faciaları harici bir şey yok. Kattki bu oda harici bütün alanlar düğün salonu olarak ayrılmış, kazanılan para kime gidiyor belli değil. Aslında belli bir de üst kat var ki buraya kimsenin çıkışına izin yok. Yönetim katı imiş, tek odalı müzeyi ve düğün salonunu yönetiyorlar herhalde . Görevliye koskoca köşkün yarısı neden yönetime ayrılmış diye sorduğumda “yukarıda görecek bir şey yok zaten” yanıtını aldım. Allah’a havale ediyorum derdim ama allah bana havale etmiş olacak ki bunca yıldır bu şerefsizlerin bu kaymağı yemesine izin vermiş. Beyaz masa cimer ve valilik dahil edebileceğim her yere şikayet edeceğim

İmkanınız varsa hafta içi gitmenizi öneriyorum. Çünkü küçücük bir sınıfta da olsa öyle “Patara kütere gidip görüp çıkayım.” anı değil o an. Şahsen ben sakince, huzurla, hissederek dokunmak istedim o sıralara. Penceresinden hasretle bakmak, her birini sessizce anmak istedim. Ancak hafta sonu olduğundan çok kalabalıktı. içeri girmek için beklediğiniz sıra yetmiyor bir de sınıftaki kalabalıktan dolayı öyle andasınız ki kendi içinize dönüp çocukluğunuzdan, gençliğinizden bir anıya rastlayamıyorsunuz. Yine de hiç gitmemekten iyidir. Benim için duygusal bir andı. Ayrıca tek bir sınıfla sınırlı kalmasını yadırgamıyorum. Çünkü zaten filmlerde de öğretmenler odası, hababam sınıfı ve bahçe genel mekanlardı. Öğretmenler Odası bölümünün de olmasını isterdim ama yine de bu kadarının düşünülmüş olması da kâfi. Sınıfa giriş kişi başı 5 tl. Anladığım kadarıyla üst katlara düğün çekimi vb. nedenlerle belli ücret karşılığı çekim için çıkabiliyorsunuz. Eğer görmeyi seçerseniz olumsuzluklar tabii var ancak tüm bunları boşverin ve yalnızca 6-A Edebiyat’a, orada olmanın güzelliğine ve bu güzel insanların bir zamanlar gelip geçtiği bu mekanda olmaya odaklanın!

Müzeye girişte tam 2 saat sıra bekledik. Bu kadar sıra olunca insan hes kodu sorgulaması var diye düşüyor. Fakat hiçbir şey yoktu. Binanın ilk katına isteyen giriyor. Hes kodu sorgulaması yok. Maske mesafe konusunda insanları uyaracak bir güvenlik görevlisi dahi yok. Sadece 100 den fazla insanı bekledikten sonra filmlerin çekildiği sınıfa ulaşabildik. Bu sınıfın girişinde kişi başı 5 tl alınıyor. Görülebilecek tek yer Bu sınıf. Binanın üst katı ziyaretçilere kapalı. Üst kata sadece çekim için para ödeyenler çıkabiliyor.

Hababam Sınıfını yıllarca izlemiş olsak da ilk defa izler gibi bizleri güldüren tek film sanırım? Bu güzel nostaljiyi anmak için müzeye gelince hüsrana uğrayan sanırım sadece biz değilizdir:( Adile Kasrı içerisinde bulunan okul sadece dış görünüşü filmden kesit ama içeri girdiğinizde hayal kırıklığına uğruyorsunuz o yüzden çok beklentiye girmeyin derim. Otopark ücreti 15₺ Giriş kısmında bulunan tek sınıf açık oraya da kişi başı 5₺ ödeme yapıyorsunuz . Sınıfta oyuncuların bal mumu heykelini görmek isterdik ama ne yazık ki sadece fotoğrafları yer alıyor ve plastik bir Kemal Sunal heykeli mevcut bu gerçekten onlara bir hakaret gibi çok üzüldüm? Hafta sonu gittiğinizde baya insan kalabalığı oluyor o yüzden imkanınız var ise hafta içi gidin derim. Üst katlara çıkamıyorsunuz sadece ücretli fotoğraf çekimine izin var. Binanın dışında çay bahçesi var .umarım en kısa zamanda burayı gerçek anlamda bir müzeye çevirirler?

Müze çok güzel gezmesi çok güzel içinde müzik var resimleri fotoğrafları heykelleri gayet güzel ama içerisinde ticarethaneye çevirmişler buradan kınıyorum hiç hoş değil gerçekten doğru düzgün gezemedik bile içeri girerken 15 dakika çekip anne ya sana ne ya ben yazıyorum ya bu Ziynet yüzünden zaten bu ülke buralara geldi yazsam bir şey değişmeyecek değişmeyecek diye diye anasını s**** ortadan herkes nasıl olsa şikayet etmiyorsa yapmıyor diye ama bu düşünceyi geri aldı ya Bir daha da böyle bir şey düşünme bence ya ben çünkü gerçekten çok kızıyorum böyle şeyler artık mesela yolda giderken makas atan bir arabayı ben hemen şikayet ederim birisi bana dersek ya sen niye bu kadar boş işlerle uğraşıyorsun kalbini kırarım ya çünkü polis onu yolda çeviriyor ve uyarıyor bu veya bunun gibi mesela ben şu şikayet olayımdan bahsediyorum bunlar önemli şeyler. Sizlerden rica ediyorum Bu ticarethane düşünceyi kaldırın müzeyi de biletli hale getirin güzel güzel gezelim

Sanatsal bir değere büyük ayıp edildiğine şahit olabileceğiniz bir yer. "Müze" tanımına uymamakla kalmayıp nesillerin birlikte büyüdüğü efsaneyi küçücük bir odaya sıkıştırmaya çalışılmış. Hayal kırıklığına uğratarak kandırılmış hissetmemizi sağlayan bahse konu oda büyük ihtimal çekimlerin yapıldığı sınıf bile değil. Duvarlara poster asıp fonda Hababam Sınıfı müzikleri çalmanın böyle bir değere sahip çıkmaya yeterli olacağını düşünen bir zihniyete "müze bakım masraflarına destek" adı altında giriş ücreti ödemek zorunda kaldığıma da ayrı üzüldüm. Mekanın bazı yerlerine "burada ... sahnesi çekildi" tarzında bilgilendirme yazısı olsaydı bile iyi niyet sezilebilirdi. Örnekler: "Burada Veysel efendi kapıyı açardı." "Burada beden eğitimi sahneleri çekildi." "Burası öğretmenler odasıydı." vs. vs. Ama bu haliyle gözümüzde para tuzağından başka bir şey değil. "Hiç yapılmasaydı daha iyi olurdu" dedirten bir çalışma. 1 yıldızı da Hababam Sınıfı'nın ismi geçiyor diye vermiş olalım, zira 0 yıldız verilemiyor.

Özel Çamlica Lisesi müze haline dönüştürülmüş. Otooarkında yer bulmak zor ve üçretli. Hababan sınıfı, filmlerinden anladığım kadarı ile üst katta yer alıyordu. (Öğretmenler odası alt katta idi, hani yükarıdaki sınıfta gürültü yapılıyordu Mahmut hoca bu ne değince Hafize ana hababam diyordu). Ancak burada hababam sınıfı giriş karta gösterilmiş ve üst katlarada çıkış yasak. Bana çok samimi gelmedi. Kültür ve Turizim Bakanlığının yönetiminde olmadığından giriş karttaki sınıfı gezmekte ücretli (5 TL) yani müze kart geçerli değil.

Filmde görüldüğü gibi değil çok küçük bir sınıf ve okulun merdivenleri de küçük geldi gözüme. İçeri giriş 5 tl. İçerisi çok kalabalık doğru düzgün ne foto ne video çekilebiliyor. İnek Şaban, Hafize Ana, sobanın üzerinde Güdük Necmi kafası ve Mahmut hoca ve iskelet maketi bulunuyor. Hayatımda gördüğüm en çirkin heykel manken karışımı şeyler. Herkes Şaban ile foto çekilme derdinde. Bu kadar dar yere çok fazla insan alıyorlar, maske takmak zorunda kaldım. Dışarıdaki görevliye söylediğimizde geliştirdi. (Ki kendisi de öksürüp duruyordu) Yukarıdaki katlara çıkmak yasakmış ancak gelin fotoğrafları çekiyorlar. Sanirim gelin fotoları ücretli ve önceden izin alınması gerekiyor. İçinde öğretmen evi bulunuyor. Ve bahçede cafeler var. Benim için hayal kırıklığı oldu ama belki başka ziyaretçiler beğenir

Filmde görüldüğü gibi değil çok küçük bir sınıf ve okulun merdivenleri de küçük geldi gözüme. İçeri giriş 5 tl. İçerisi çok kalabalık doğru düzgün ne foto ne video çekilebiliyor. İnek Şaban, Hafize Ana, sobanın üzerinde Güdük Necmi kafası ve Mahmut hoca ve iskelet maketi bulunuyor. Hayatımda gördüğüm en çirkin heykel manken karışımı şeyler. Herkes Şaban ile foto çekilme derdinde. Bu kadar dar yere çok fazla insan alıyorlar, maske takmak zorunda kaldım. Dışarıdaki görevliye söylediğimizde geliştirdi. (Ki kendisi de öksürüp duruyordu) Yukarıdaki katlara çıkmak yasakmış ancak gelin fotoğrafları çekiyorlar. Sanirim gelin fotoları ücretli ve önceden izin alınması gerekiyor. İçinde öğretmen evi bulunuyor. Ve bahçede cafeler var. Benim için hayal kırıklığı oldu ama belki başka ziyaretçiler beğenir

Üsküdardan otobüsle geldik. Otobüs 20 dk arayla geliyor soğuk havada beklemesi zor. 15 dk içinde müzeye vardık. Dönüş yolu da kolay. Kışları ziyaretci sayısı az bütün yorumların aksine hiç kalabalık değildi üstelik kapanmasına 15 dk kala girdik. Sadece kemal sunalın heykeli güzel yapılmış diğerlerine yeterince özen verilmemiş iskeletin zaten kolu kopmuştu. Yine de o an yüzlerce kez izlediğimiz o filmlerin burda çekildiğine ve o insanların bir zamanlar burda olduğuna odaklanmak güzel. Bahçesi çok güzel sarayın yapısı da ama soğukta oturulacak kapalı bir mekanı yok - içindeki restoran hariç- Restoranda 3 4 kişi vardı. Sarayın içi gayet nostaljik ve güzel fakat içeride kesinlikle gezilcek hiçbir yeri yok üst katlar zaten ziyarete kapalı düğün çekimleri için ücret ödeniyor. Tek kat var o da hababam sınıfı ve restoran. Sınıfa gerekli özen kesinlikle verilmemiş üzücü. Hababam sınıfı kücük ama güzel denebilir. Yazları gelip bahçede oturup koruyu gezebilirsiniz. Yakınlarda kafe olarak 5/10 dk ileride starbucks var önünden otobüsler kalkıyor.