Müze kartı geçerlidir Niğde ilinin 8 km. kuzey - doğusunda, Niğde - Kayseri tren yolunun kıyısında bulunur ve erken Bizans dönemine tarihlenmektedir. Bazilikal plan şemasında inşa edilmiştir. Yapı, doğu-batı doğrultusunda, kareye yakın dikdörtgen planlıdır. Doğuda dışa taşkın, içten merkezi içeride yuvarlak, dıştan çokgen bir apsis yer almaktadır. Üç nefli naos içten içe 12 m. uzunluk, 12.20 m. genişliktedir. Naosun batı duvarında, biri orta nefte, diğeri kuzey nefte iki kapı ile dışa açılmaktadır. Bugün yıkılı olan naosun kuzey ve güney duvarlarında üçer pencere açıklığı bulunmaktadır. Kilisenin kuzey, güney duvarları tamamen, doğu ve batı duvarları ise, büyük oranda yıkılmıştır. Buna bağlı olarakta örtü sistemide ayakta değildir. Kilise, tüf taşlardan inşam edilmiştir. Kilisenin, M.S 9 yy. yapılan

Görülmeye değer

Muzekartla giriş.gumusler manastirina giderken uğrayabilir.duvar resimleri harika

Elma deposu olarak kullanılırken valiliğin yasaklaması üzerine dinamit koyup patlatılan bir kilise.

Niğdede yol üstünde geçerken ziyaret edin pişman olmazsınız

Andaval Kilisesi Kayseri Niğde karayolu üzerinde Niğde'ye 13 km uzaklıkta Aktaş Kasabasındadır. Kilisenin ilk yapısı 5. veya 6. yüzyıllara Bizans mimarisinde yaygın olarak uygulanan düz ahşap çatılı, üç nefli, tek apsisli Helenistik bazilika planlıdır. 8. ve 9. Yüzyıllardaki Arap akınları sırasında kilise büyük tahribat görmüş, olasılıkla yakılmış ve daha sonra örtü sistemi kagir beşik tonoza dönüştürülmüştür. Anadolu’nun 11. yüzyılda Türklerin eline geçmesinden sonra kilise, yörede ikamet eden gayrimüslim tebaanın ibadetine açık kalmıştır. Kilise zaman içinde yıpranmış, uzun süre elma deposu olarak kullanılan kilisenin 1977 yılının Mart ayında kimliği bilinmeyen kişiler tarafından yıkıldığı, Kültür Bakanlığı resmi kayıtlarında belirtilmektedir. 11.03.1977 tarihli Koruma Kurulu kararı ile kilisenin tescil edildiği ve korunmasının gerekliliği kararına varılmıştır.

Çok tarihî ve harika figürleri hâlâ bu zamana kadar korunmuş ve kalmış kilise çok otantik

Tarihi kaynaklarda adı Andabalis, Adualis, Ambabalis olarak geçen yerleşim Geç Antik dönemde başkent İstanbul’dan Kilikya’ya giden ve oradan da Kutsal topraklara ulaşan yol üzerindeki askeri bir garnizondur. Efsaneye göre, Büyük Konstantin’in annesi Helena, 4. yüzyılın ilk yarısında, kutsal topraklara, yaptığı hac ziyareti sırasında bölgede bazı kiliseler inşa ettirmiştir. Ancak gönümüzde bazı yayınlarda “Kontantin bazilikası” olarak bilinen kilisenin bu kiliselerden biri olmadığı düşünülmektedir. Mimari plan özellikleri göz önünde alındığında, günümüze gelen kilise ise (Konstantin ve Helena Kilisesi), Helena’nın yaptırdığı kilisenin yerinde veya yakınında, daha sonraki bir dönemde (büyük olasılıkla 5. veya 6. yüzyılda) inşa ettirilmiş olmalıdır.