Dolmabahçe Camii

Yapı konum manzara gayet güzel ancak İbadet dışında ilgi çekecek bir özellik yok

Hemen kabataş sahilinde bulunan eski güzel mimariye sahip camilerden biri harika bir manzarası var ortaköy camiye de çok benziyor hemen sahilde ayrıca harika manzaraları var içerisi de bir o kadar mükemmel bir cami aşırı beğendim

Valide Sultan Camii, Dolmabahçe Sarayı'na yakın olduğundan halk arasında Dolmabahçe Cami olarak bilinir. Gerek çevresindeki tarihi doku itibariyle, gerekse mimari üslubu ve verdiği manevi huzur sebebiyle insana iyi gelen dini tarihi bu mekanı ziyaret etmenizi öneririm.

Konum olarak çok iyi güzel bir yerde mutis bir işçilik şahadeti denize sıfır karşısında Allah dostlarının bulunduğu yantarafinda Topkapı sarayının olduğu güzel bir yer ileriye doğru geldiğinizde barbaros hayrettin PAŞA nin türbesinin sizleri karşıladığı Beşiktaş meydanın olduğu güzel bir yer herkese şiddetle tavsiye ederim

Dolmabahçe Camii, Sultan Abdülmecit'in annesi Bezmialem Valide Sultan tarafından başlatılıp ölümü üzerine Sultan Abdülmecit tarafından tamamlanan ve tasarımı Garabet Balyan'a ait olan bir yapıdır. Asıl adı Bezmialem Valide Sultan Camii olan ama konumu nedeniyle Dolmabahçe Sarayı bütünü içinde düşünülüp birlikte anılan Dolmabahçe Camii, iki yılı aşkın bir yapım süreci sonunda 23 Mart 1855’te bir cuma töreniyle ibadete açılmıştır. Caminin en belirgin biçimsel özelliği net bir kurgu ve geometriye sahip olmasıdır. Cami ve hünkar bölümleri, işlevlerine de bağlı olarak ayrı ayrı tasarlanmış ve sonra birleştirilmiş gibidir. Cami, kare planlı altyapı üzerine kubbeli ve yüksek bir kitledir. Hünkar bölümü ise, dikdörtgen planlı prizmatik ve daha alçak bir kitledir. Bu iki kitle, caminin kuzey cephesi yönünde bitiştirilirler. Bu yapıdaki geometri egemen tasarım, ampir üslubun veya yeni klasikçiliğin 19. yüzyılın ortasındaki son fakat en bütüncül örneklerindendir. 27 Eylül 1948 gününden itibaren Deniz Müzesi olarak hizmet veren ibadethane, 27 Mayıs Darbesi sonrasında askerî yönetim tarafından Yassıada İrtibat Kurulu'na verilmiş, kurul da müzenin camiyi derhal boşaltmasını istemiştir.

Asıl adı Bezmialem Valide Sultan Camii olan ama konumu nedeniyle Dolmabahçe Sarayı bütünü içinde düşünülüp birlikte anılan Dolmabahçe Camii, iki yılı aşkın bir yapım süreci sonunda 23 Mart 1855’te bir cuma töreniyle ibadete açılmıştır. Caminin en belirgin biçimsel özelliği net bir kurgu ve geometriye sahip olmasıdır. Cami ve hünkar bölümleri, işlevlerine de bağlı olarak ayrı ayrı tasarlanmış ve sonra birleştirilmiş gibidir. Cami, kare planlı altyapı üzerine kubbeli ve yüksek bir kitledir. Hünkar bölümü ise, dikdörtgen planlı prizmatik ve daha alçak bir kitledir. Bu iki kitle, caminin kuzey cephesi yönünde bitiştirilirler. Bu yapıdaki geometri egemen tasarım, ampir üslubun veya yeni klasikçiliğin 19. yüzyılın ortasındaki son fakat en bütüncül örneklerindendir.

Dolmabahce cami diğer camilerden farklı bir üsluba sahip olmasın yanı sıra şadırvanı ve bahçesi olamayan bir yapıdadır . Içerde barok ve artneu tarzlarda mimari usluplar göze çarpmaktadır. Caminin dışarıya bakan pencerelerinden Marmara Denizi manzarasını izlemekte ayrı bir zevk vermektedir.Caminin diğer camilere oranla bir miktar daha küçük kaldığı ama plan olarak ve süslemeler olarak diğer camilerden eksik kalır tek bir yani bile yoktur.

Dolmabahçe Camii, Sultan Abdülmecit'in annesi Bezmialem Valide Sultan tarafından başlatılıp ölümü üzerine Sultan Abdülmecit tarafından tamamlanan ve tasarımı Garabet Balyan'a ait olan bir yapıdır.

Balyan ailesinin İstanbul'daki en güzel eserlerinden. 2. Mahmut'un eşi Bezmialem Valide Sultanın Dolmabahce Sarayı için yaptırmış olduğu bu güzide eser bir Hanım Sultanın zarafetini her alaninda yansıtır. İncecik minareleri deniz dibindeki konumu harika süslemeleri ile mutlaka görülmesi gereken bir eser. Yan kısımlarındaki kısımlar günümüzde müftülük hizmetine tahsis edilmiş durumda. Özellikle kubbesini ozellikle incelemek gerekir. O kubbeyi izledikten sonra bir de Romaya kısa bir bakış atıp romanın en eski Katolik kilisesi olan pantheon'un kubbesine bakmanız önerilir. İkisi arasındaki ilişkiyi kurabilmek mekanı gerçek anlamda yaşama imkanını sunar

Osmanlı olmasa bu eserler olmazdı.