Yivli minare camisinde korodadan önce gitmiştim nanaz kıldık o tarihi yaşadık abdes alma yerleri filan otarihe resmen gittim caminin giriş tarafında bir kup var küpe bağlantılı borular var galiba camiyi ısıtma sıstemi yada camini nem derecesini böyle ayarlıyorlardı bu tam bilinmemiş ustünü şeffaf camla kapatmışlar atalarımız çok zekiler miş ozaman ki teknolojiyle filan kanolifer sistem su sistemi işik sistemi depreme dayanıklılık ses sistemi hepsini nasıl düşünüp yapmişlar o zaman hile olmadığı için binalar kaç yüzyil geçiyor yıkılıyor şimdi hile yaptıkları için neredeyse rüzgardan yıkılacak sabahın hayrı bereketi üzerinize olsun

Cami küçük ama tarihi önemi noktasında çok değerli ve güzel. Ancak gerekli bakım yapılmamış gibi duruyor. Üst camlarında örümcek ağı gördüm. Tarihi dokusu bozulmadan bir şadırvan yapılabilirdi. Dış mekanda ufak tefek yapılacak düzenlemeler camiyi turistik açıdan da daha ilgi çekici bir hale getirebilir. Sıcak-soğuk su kanalları sistemi tespit edilmiş ve camekan içine alınmış. Bu güzel bir hizmet ancak bu değerli cami çok daha fazlasını hakediyor.

Çok güzel tarihi bir yer eskiden ecdad larimiz yer den ısıtma işini çok iyi çözmusler.harika bir Rabbim nasip etti orda namaz da kıldık.cok şükür.

Cumhuriyet meydanında ve kaleiçinde kaybolduğunuzda kendinizi tekrar bulabileceğiniz, Antalya'nın güzel manzaralı ve herşeyi rahatlıkla bulabileceğiniz bir lokasyon diyebilirim. tarih kokuyor. you can find your self if you lose. you can choose this area for meeting point or turning back point couse of its known. and its smelling historic.

Yivli minareli camii 1220 Li yıllarda dini amaçlı 1373 yılında ise günümüze ulaşan haliyle yeniden yapılarak kullanılmaya başlanılmış şehrin en eski camii. İçerisinde kalorifer sistemine benze su kanalları bulunmaktadır. Şu an çevre düzenlemesi iyi değil restorasyon var.

Bugün Antalya’nın sembolü olan Yivli Minare blok kesme taşlar üzerinde tuğladan inşa edilmiştir. Kare kesme taş kaide tuğlalarla köşelerden pahlanarak yükseltilmiş sekizgen kasnağa dönüşmektedir. Bu sekizgen kasnak, taş tuğla dizileriyle oluşturulan pano şeklinde tasarlanmış nişlere bölünmüştür. Batı cephesindeki nişler inşa kitâbesini barındırır. Kitâbedeminarenin Sultan Alâeddin I. Keykubad zamanında (1220-1237) yapıldığı belirtilmektedir. Nişli kasnağın üzerinde taştan silindir biçiminde dar bir kasnak daha oluşturulmuştur. Bunun üzerine perdahlanmış tuğlalardan sekiz yiv teşkil eden gövde şerefeye kadar uzanmaktadır. Şerefe taştan olup üst bölümü 1954 yılı yangınından sonra yapılan tamiratta yenilenmiştir. Kuzey cephesinde küçük bir kapıdan girilip doksan basamaklı merdivenle minareye çıkılır. Minarenin yüksekliği 30 m. kadardır. Kesme taş kare kaide üzerinde devam eden tuğla bölümde gövde üzerinde lâcivert ve fîrûze mozaik çinilerle ve kûfî hatla “Allah” ve “Muhammed” isimleri yazılmıştır. Yazılar neredeyse tamamen tahrip olmuştur. Bugün mevcut olan kalıntılardan ve eski fotoğraflarından anlaşıldığı kadarıyla minare sırlı tuğla ve fîrûze renkli çinilerle bezenmişti. Yivli Minare Camii veya Alâeddin Camii olarak da bilinen ulucami, ilk yapı Sultan I. Alâeddin Keykubad zamanında muhtemelen dinî yapılar topluluğunun üzerine inşa edilmişti. Günümüze ulaşan ikinci yapı ise 774’te (1373) Emîr Mübârizüddin Mehmed Bey tarafından yaptırılmıştır. Hamîdoğulları’na ait yapının kitâbesi doğu kapısının basık kemerli girişinin üzerinde yer alır. Bu kitâbede bâni Emîr Mübârizüddin Mehmed Bey’in adı ile mimar Balaban et-Tavâşî adı okunmaktadır. Yapı enine dikdörtgen planda konumlanmış, son derece sade görünümlü bir eserdir. Masif duvarlar on iki devşirme sütunla altı kubbeli üst örtüyü taşır. Bu altı kubbeden başka yapının batı duvarı önünde dört bölümlü bir beşik tonoz bulunmaktadır. Bu duvarın önceden buradaki bir kilise yapısına ait olduğu tahmin edilmektedir. Mihrap güney duvarında kıble yönü doğrultusunda hafif çapraz biçimde yerleştirilmiştir. Tam karşısında basık kemerli kuzey giriş kapısı vardır. Bunun hemen önündeki kubbe aydınlık feneriyle taçlandırılmıştır. Kubbenin altında vaktiyle bir havuzun bulunduğu düşünülmektedir. Yapının güney cephesinde altta altı, üstte üç, doğu girişinde kapı hizasında bir, üstte iki küçük pencere, kuzey cephesinde altta beş, üstte üç aydınlık penceresi mevcuttur. Masif duvarları hareketlendiren ve yapıyı hafifleten bu pencerelere ek olarak aydınlık feneri ve iki giriş kapısı iç mekânı aydınlatarak son derece ferah bir ortam sağlamaktadır. Yapıda kubbe ve tonozların üzeri alaturka kiremitle kaplanmıştır. 2007’de yapı içerisinde Vakıflar Genel Müdürlüğü tarafından kazı ve restorasyon çalışmaları başlatılmış, erken dönemlere ait temel izleri, su künkleri vb. kalıntılar ortaya çıkarılmıştır. Günümüzde bu izlerden kuzey giriş kapısı önünde yer alan su kanalları şeffaf bir cam altında korunarak açıkta bırakılmıştır. Cami 1972 yılına kadar avlusu ile birlikte müze olarak hizmet vermiştir.