Kanuni Sultan Süleyman, Mimar Sinan'a kendi adına bir cami yapmasını emrettik sonra Şehzade Mehmet'in genç yaşta vefat etmesi üzerine camiye onun adını vermiştir. Ayrıca şehzade için çok zarif bir türbe inşa edilmiştir. Mimar Sinan, Kanuni'nin üzüntüsünü çok iyi anlamış olmalı ki türbede ancak genç bir şehzadenin kaftanlarında kullanılabilecek sarı yeşil gibi açık renk çinilere yer vermiş. Bu özelliği ile diğer Osmanlı türbelerinden ayrılmaktadır. Ayet-el Kürsi başta olmak üzere bir çok ayeti türbeyi çevreleyecek şekilde çinilere yerleştirmiş.

Şehzade Mehmed (d. 1521, İstanbul - ö. 6 Kasım 1543, Manisa), (Osmanlıca adı: شهزاده محمد ) I. Süleyman'ın Hürrem Sultan'dan olan ilk oğludur. 6 Kasım 1543 yılında Manisa Sarayı'nda vefat etmiştir. Şehzade Mehmed, çocukluğunda Eski Saray'da kalmıştır. Sanata düşkün zayıf bünyeli bir şehzadedir.[1] Babası I. Süleyman'ın eğitimine önem vererek özel eğitim almasını sağlamıştır. Genç şehzade, 1540 yılında ağabeyi Şehzade Mustafa'nın Saruhan Sancağı'ndan alınarak Amasya Sancağı'na atanması sonrası Saruhan Sancağı'na getirilmiştir. İki yıl orada kesintisiz görev yapmıştır. Şehzadenin ani ölümüyle sarsılan Kanuni "şehzadeler güzidesi" dediği oğlu adına 1543-1548 yılları arasında Mimar Sinan'a İstanbul'da Şehzadebaşı Camii'ni yaptırmıştır.Şehzade Mehmed'in ölümü hakkında farklı görüşler mevcuttur.[2] Bazı araştırmacılara göre çiçek hastalığından ölmüştür. Bir görüşe göre eceliyle ölmüştür.[2][3] Şehzade Mehmed'in mezarı İstanbul'daki Şehzadebaşı Camii'nde yer almaktadır. Türbenin en baş tarafında Şehzade Mehmed, orta tarafında kızı Hümaşah Sultan, en son tarafta ise küçük kardeşi Şehzade Cihangir yatmaktadır. Camii'nin dış tarafında da kız kardeşi Mihrimah Sultan'ın kocası olan Rüstem Paşa'nın mezarı yer almaktadır.Kanûnî Sultan Süleyman’ın, Manisa sancağında vali iken 950 (1543) yılında vefat eden oğlu Mehmed adına yaptırdığı Şehzade Külliyesi, Mimar Sinan’ın tasarladığı ilk selâtin külliyesi olup Beyazıt’tan Edirnekapı’ya giden cadde üstünde bu yapı münasebetiyle Şehzadebaşı diye anılan mevkide yer alır. İnşasına 950 Rebîülevvelinde (Haziran 1543) başlanmış, ilk olarak Şehzade Mehmed’in gömüldüğü türbe tamamlanmış, 1 Rebîülevvel 951’de (23 Mayıs 1544) temeli atılan cami 955 Recebinde (Ağustos 1548) ibadete açılmıştır. Bu süre zarfında medrese, imaret, sıbyan mektebiyle tabhâneler ve ahırdan müteşekkil kervansaraydan meydana gelen diğer binalar inşa edilmiştir. Eski Odalar diye adlandırılan yeniçeri kışlasından devşirilen yamuk planlı arazide bulunan külliyede cami ve hazîre Vezneciler caddesi üzerinde, diğer yapılar arka taraftaki dış avlu duvarına yerleştirilerek iki akslı bir düzen kurulmuştur. Bağımsız olan imaret ve sıbyan mektebi Dedeefendi caddesi üzerinde bulunmaktadır. Bazı malzemelerinin Forum Tauri’den getirildiği bilinen külliyenin inşasının tamamlanmasının ardından geçen yaklaşık iki yüzyıllık süreçte hânedan mensupları ile din ve devlet adamlarından bazı kişiler için yaptırılan türbe, sebil ve çeşmelerle bunları besleyen, Beyazıt su yollarına bağlı su terazisiyle külliye programı zenginleştirilmiştir. Dış avludaki yangın havuzu ile girişteki muvakkithâne ise XIX. yüzyılda inşa edilmiştir. 1613 ve 1633’teki yangınlarda zarar gören külliye binaları IV. Murad’ın emriyle tamir edilmiş, bu esnada şadırvan kubbesi yenilenmiştir. 1718 ve 1782’deki yangınlarda ise minare külâhlarına kadar bütün ahşap aksamının yandığı bilinmektedir. 1916 ve 1953’te bazı türbelerde ve camide yapılan kısmî onarımların ardından 1994-1999 yılları arasında külliye binaları kapsamlı bir restorasyon geçirmiştir. Cami. Mimar Sinan, mimarbaşı unvanı ile inşa ettiği bu ilk selâtin camiinde eş büyüklüklerde tutulan harim ve avlu bölümlerini mutlak bir geometrinin hâkim olduğu simetrik plan şeması içinde değerlendirerek ele almıştır. Harim kısmında son derece dengeli olan planda dört yarım kubbe ile desteklenen merkezî kubbe dört büyük ayak üzerindeki sivri kemerlere oturmuştur. Kubbeye intikal pandantiflerle sağlanmış, yarım kubbelerde mukarnas dolgular kullanılmıştır. Mekânda oluşan köşelerde birer küçük kubbe ile üst örtü tamamlanmıştır. Sinan, ana akslara yerleştirdiği girişlerle daha ilk adımda kuvvetle hissettirdiği mekân bütünlüğünü, mahfil ve galeri gibi tâli unsurları küçültüp süslemeyi mâkul ölçülerde kullanarak daha da güçlendirmiştir. Bu yapıda kendine özgü piramidal örtü düzeninin ilk örneğini sunan Sinan, örtü sisteminin en önemli destek unsurları olan payandaları son derece akılcı bir çözümle revaklı galerilerin içine gizlemiştir.

Çok ama çok huzurlu bir yer ,herkes mutlaka gitmeli,ziyaret etmeli...

Türbenin içi çok güzeldi, huzur vericiydi.

Şehzade Camisinin Avlusunda ki türbelerden en ilginç olanı. Taht a çıkmaya ömrü vefa etmediği için Tahtla defnedilen şehzadenin yattığı yer.

Kanuni Sultan Süleyman'ın sağlığında vefat eden oğlu Şehzade Mehmet,3.Mehmed'in büyük oğlu Şehzade Mahmut,Sadrazamlardan Rüstem ve Bosnalı İbrahim Paşa türbeleri ile haziresinde Osmanlı dönemine ait ulema,asker ve idareci kabirlerini havi Şehzade Camii'ne muttasıl kabristandır.15 Temmuz Şehidi Prof.İlhan Varank'ın ve Edebiyatçı Sezai Karakoç'un kabirleride bu hazirede medfundur.Hepsine Allah'tan rahmet diler,ziyaret edilmesini tavsiye ederim...

Şehzade Mehmed, Kanuni Sultan Süleyman ve Hürrem Sultanın oğludur , 1543 yılında ,çiçek hastalığından dolayı vefat etmiştir. Türbesi ; Mimar Sinan'ın "Çıraklık eserim" dediği , Şehzade Camii’nin avlusunda yer almaktadır Şehzade Mehmed'in sandukası üzerinde dört ayaklı, fildişi kakmalı bir taht bulunmaktadır. Bu taht Kanuni Sultan Süleyman'ın isteği üzerine konulmuştur. İçeride dört metfun bulunmakta ,ortadaki sandukada Şehzade Mehmed, sağında Şehzade Cihangir , solunda kızı Hümaşah Sultan yatar ancak dördüncü metfun bilinmemektedir.