Kanuni Sultan Süleyman Türbesi; İstanbul Suriçi Süleymaniye Süleymaniye Külliyesi’nin haziresinde 377. ada, 5. parselde inşa edilmiştir. Kanuni Sultan Süleyman, onuncu Osmanlı padişahıdır. Yavuz Sultan Selim’in Hafsa Sultan’dan 27 Nisan 1495 tarihinde, Trabzon’da dünyaya gelen oğludur. Küçük yaştan itibaren iyi bir terbiye ve tahsil ile yetiştirildi. Manisa Valisi iken, babası Yavuz Sultan Selim’in 22 Eylül 1520 tarihinde vefat etmesi üzerine, 30 Eylül 1520 yılında tahta çıkmıştır. Padişahlığı sırasındaki on üç sefere bizzat kendisi iştirak etmiş ve bu seferler başarı ile sonuçlanmıştır. Kanuni Sultan Süleyman Han’ın çıktığı seferler ve başlangıç tarihleri şöyledir; Belgrat Seferi (18 Mayıs 1521), Rodos Seferi (16 Haziran 1522), Mohaç Seferi (23 Nisan 1526), Viyana Seferi (10 Mayıs 1529), Alman Seferi (25 Nisan 1532), Irakeyn Seferi (11 Haziran 1534), Polya Seferi (17 Mayıs 1537), Karabuğdan Seferi (8 Temmuz 1538), İstabor Seferi (20 Haziran 1541), Estergon Seferi (23 Nisan 1543), İran Seferi (29 Mart 1548), Nahçivan Seferi (28 Ağustos 1553) ve son seferi olan Zigetvar Seferi (1 Mayıs 1566)’dır. Kanuni Sultan Süleyman Han, devrinde Kaptan-ı Deryalığa getirilen Barbaros Hayrettin Paşa (Vef:1546), donanması ile birçok başarı kazanmış ve Akdeniz bir Türk gölü haline getirilmiştir. 1538 yılında devrinin en büyük deniz savaşı olan Preveze Deniz Savaşı kazanıldı. Babasından 6.557.000 kilometrekare olarak devraldığı Osmanlı İmparatorluğu’nun topraklarını 14.893.000 kilometrekareye çıkarmıştır. 1520-1566 tarihleri arasında kırkaltı sene saltanat sürmüştür. Saltanatı boyunca devamlı çıktığı seferler onu yormuş ve son günlerinde otağından çıkamaz olmuştur. Kanuni Sultan Süleyman Han, 7 Eylül 1566 tarihinde Zigetvar Seferi’nde iken vefat etmiştir. Devrin Sadrazamı Sokollu Mehmet Paşa, ordunun dağılmaması için vefat haberini gizlemiş, Zigetvar Seferi başarı ile sonuçlanınca Şehzade Selim’e bir mektupla babasının vefat ettiğini ve İstanbul’a gelerek tahta çıkmasını bildirmiştir.

Sen ki Kanuni'ye kalmayan dünyasın, gamsızlığım bundandır. Nasılsa bana da kalmayacaksın. :))

Ecdadımızın yeri.her hafta sonu mutlaka giderim.her gün binlerce kişiyi ağırlar burası.manzarasida çok hoştur.

Dünyayı titreten dedem, çook seviyorum çoook dedelerimi, ama biz adam olamadık...

Kanunî Sultan Süleyman han Türbesindeki Hacerül Esved taşı. Türbeye gelen bir çok ziyaretçi,ziyaretini yaptığı türbenin büyük özelliğinden biri olan Hacerül Esved taşının ne olduğunu ve türbenin neresinde bulunduğunu bilmemektedir. Hacerül Esved (cennetten gelen taş) Kâbenin onarımı sırasında kopan 6 parça siyah renkli taşın en büyük parçası Mimar Sinan tarafından türbe girişinin saçak üstü (sancak) pencere üstünde mevlevî sikkesi şeklinde bulunmaktadır. Diğer 4parça taş ist Sokullu Mehmet paşa camii'sinde 1parçası edirne eski camiinde bulunmaktadır.

1 Mayıs 1566’da Eyüp Sultan Türbesi’ne gidip dua ettikten sonra son seferi için bir daha göremeyeceği İstanbul’dan ayrılan Sultan Süleyman, Sigetvar Kalesi kuşatması esnasında şanına yakışır bir şekilde savaş meydanında, 6-7 Eylül 1566 gecesi hayata gözlerini yumdu. Ölümü gizlenen padişahın iç organları çıkarılıp amber ve misk kokuları sürülen naşı tabut içinde tahtın altına geçici olarak defnedildi. 23 Kasım 1566’da da Şeyhülislâm Ebussuûd Efendi’nin kıldırdığı namazın ardından törenin yapıldığı Süleymaniye Camii yanındaki türbesine defnedildi. Milâdi takvime göre kırk altı yıl süren hükümdarlığıyla Osmanlı tarihinde tahtta en uzun süre kalan padişahtır. Devletin menfaatini her şeyden üstün tutan ve bu uğurda kendi ailesini bile feda etmekten çekinmeyen Kanûnî, mutedil, ileri görüşlü; âlimlerin ve sanatçıların hâmisi bir hükümdardı. Mensubu olduğu kültür ve medeniyetin en üst seviyeye çıkmasını kendisine şiar edinin Sultan Süleyman’ın çocukları Mâhidevran (Murad, Mahmud, Mustafa) ile Hürrem Sultan’dan (Mehmed, Abdullah, Selim, Bayezid, Cihangir, Mihrimah) olmadır.

Türbenin giriş kapısının hemen üzerinde Hacerül Esved'den küçük bir parça var. Ziyaretçilerin dikkatine